Wybitny chemik (1899-1988). Rektor Politechniki Łódzkiej w latach 1948-1952.

Piosenkarka i kompozytorka poezji śpiewanej. Laureatka Festiwalu Piosenki Studenckiej, założycielka Piwnicy Artystycznej „Przechowalnia”.

Aktor i reżyser teatralny (1871-1958). W latach 1929-1930 kierował Teatrem Miejskim w Łodzi.

Adwokat (1964-2010). W latach 2007-2010 prezes Naczelnej Rady Adwokackiej.

Historyk, działacz partyjny i samorządowy, poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL II i III kadencji, popularyzator dziejów Łodzi, dokumentalista.

 

 

Pianista, kameralista (1932-1996), pedagog w Akademii Muzycznej w Łodzi , dyrektor i kierownik artystyczny Teatru Muzycznego w Łodzi, dyrygent do roku 1990.

Aktorka teatralna i filmowa (1915-1977).

Łódzki przemysłowiec, twórca największego łódzkiego browaru.

 

Bibliotekarz (1893-1971). Patron Zespołu Bibliotek - zabiegał o fundusze na budowę gmachu Miejskiej Biblioteki w Łodzi, którą kierował w latach 1917-1939 i 1945-1963.

Kompozytorka, skrzypaczka, patronka Akademii Muzycznej w Łodzi.

Pianista, kameralista, rektor, doktor honoris causa i patron Akademii Muzycznej w Łodzi.

Inżynier-chemik, prezes Izby Przemysłowo-Handlowej w Łodzi, delegat Polski w komisjach traktatowych z Anglią, Niemcami i ZSRR oraz przedstawiciel rządu w Międzynarodowej Izbie Handlowej w Paryżu i na Kongresie Przemysłu i Handlu w Waszyngtonie. W 1933 roku był jednym z założycieli Rotary Club Łódź.

Aktor, reżyser teatralny i filmowy oraz pedagog (1913-1995). Łodzianin, w 1950 roku nawiązał współpracę z warszawskimi teatrami: Wielkim i Polskim. W latach 1958–1960 dyrektor Teatru Ateneum. Po siedmiu sezonach pracy w Teatrze Polskim został kierownikiem artystycznym Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi. Był członkiem Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI.

Grafik-plakacista pochodzenia polskiego, od 1987 roku mieszkający w Paryżu. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.

Kolarz torowy, medalista olimpijski i mistrzostw świata. Mistrz Polski.

Jeden z najlepszych polskich kolarzy torowych pierwszych lat po II wojnie światowej. 19-krotny mistrz Polski, trener kolarstwa.

Ekonomista, polityk, wykładowca akademicki, urzędnik w międzynarodowych instytucjach finansowych. Premier Rzeczpospolitej Polski (2004-2005), Minister Finansów (1997 i 2001-2002), Prezes Narodowego Banku Polskiego (od 2010).

Aktor teatralny i filmowy, reżyser (1920-1992). Występował na scenach teatrów: im. Stefana Jaracza w Łodzi (1957-1959) i Teatru Nowego w Łodzi (1959-1992).

Więzień łódzkiego getta. Jako więzień obozu pracował w fabryce Brunszwajgu. Został ocalony 2 maja 1945 roku w stanie ciężkiego wyniszczenia organizmu. Przewodniczący Związku Byłych Mieszkańców Łodzi w Izraelu.

Hokeista (1944-2014). Wychowanek ŁKS Łódź, reprezentant Polski, olimpijczyk. W barwach reprezentacji rozegrał 118 spotkań w latach 1965-1973, w których zdobył 50 goli. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 1965, 1966, 1967, 1969, 1970, 1971, 1973 (w latach 1966, 1970, 1973 w Grupie A) oraz zimowych igrzysk olimpijskich 1972.

Specjalista biochemii technicznej, biotechnologii i enzymologii, rektor Politechniki Łódzkiej.

Wniósł znaczący wkład w rozwój teorii zarządzania. Wykładowca związany z Wydziałem Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie pełnił funkcje: kierownika Zakładu, kierownika Katedry, prodziekana i prorektora Uniwersytetu Łódzkiego. Historyk, pisarz i tłumacz.

Artysta rzeźbiarz. Autor m.in. pomnika Leona Schillera w Łodzi, pomnika Stu Straconych w Zgierzu, Pomnika Bojowników w Pabianicach.

Właściciel farbiarni, powstaniec 1863 roku (1840-1900). Bohaterski dowódca kosynierów w bitwie pod Dobrą za udział w powstaniu styczniowym został zesłany na Syberię. Reprezentant łódzkiej elity intelektualnej końca XIX stulecia.

Bogdan Eugène Junod (1899-1943). Aktor filmowy, rewiowy i teatralny. Jeden z najpopularniejszych aktorów dwudziestolecia międzywojennego.

Wielokrotny reprezentant Polski w piłce nożnej, medalista mistrzostw świata, zawodnik RTS Widzew.

Pseudonim „Ślepy Maks” (1890-1960). Legendarny król łódzkiej dintojry żydowskiego pochodzenia.

Producent filmowy żydowskiego pochodzenia, nominowany do nagrody BAFTA, Przeżył Holocaust, uciekł z Litzmannstadt Getto, wojnę przeżył w ZSRR. Po wojnie osiadł w Berlinie, gdzie zrobił światową karierę producenta filmowego. Honorowy Obywatel Miasta Łodzi.

Wybitny architekt (1858-1932). Osiadł na stałe w Łodzi w końcu lat 80. XIX wieku. Był jednym z inicjatorów powołania Koła Architektów i Budowniczych w Łodzi, a po jego powstaniu wybrano go prezesem.

Ocalony z łódzkiego getta, przeszedł kilka obozów, został wyzwolony w Bergen-Belsen przez Anglików. Opiekuje się łódzką gminą żydowską i cmentarzem żydowskim. Przekazał 250 000 € na stację Radegast, czcząc pamięć swoich rodziców - Lajzera i Sury - pochodzących z Łodzi.

Architekt, urbanista (zm. 2004). Członek SARP o. Łódź oraz TUP. Autor m.in. gmachu Biblioteki Uniwersytetu Łódzkiego (1955-59), wraz z Edmundem R. Orlikiem.

Teolog, historyk kościoła, muzealnik, autor książek z dziejów kościoła i najnowszej historii Łodzi (1951-2006). Odznaczony odznakami „Za zasługi dla Miasta Łodzi” i „Zasłużony Działacz Kultury”.

Wielokrotny reprezentant Polski w piłce nożnej, medalista mistrzostw świata, zawodnik ŁKS Łódź.

Wieloletnia prowadząca Towarzyską Kronikę rozgłośni Radia Łódź.

Socjolog, rektor Uniwersytetu Łódzkiego, członek Polskiej Akademii Nauk

Matematyk, wieloletni kierownik Zakładu Funkcji Analitycznych i Równań Różniczkowych Instytutu Matematyki Uniwersytetu Łódzkiego.

Architekt (1862-1932). W latach 1892-1914 roku sprawował funkcję Architekta Miejskiego w Łodzi.

Pianista, kameralista, dyrygent (1941-2012). Pedagog w Akademii Muzycznej w Łodzi, dyrektor i kierownik artystyczny Teatru Muzycznego w Łodzi.

Aktor teatralny i filmowy, szczególnie znany z ról w filmach Juliusza Machulskiego.

Hokeista, olimpijczyk, wychowanek ŁKS Łódź, w którym grał w latach 1947-1951 oraz 1958-1972.

Piłkarz (1900-1974), reprezentant Polski, olimpijczyk, przez całą karierę piłkarską (1918-1930) był związany z ŁKS Łódź.

Literat, dziennikarz, historyk, wydawca dziennika „Rozwój” i właściciel drukarni prasowej (1857-1922).

Dyrygent, kompozytor, literat, pedagog (1923-2003). Dyrygent w Operze im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, Drugi Dyrygent Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia. W latach 1957-1960 i 1972-1980 kierownik artystyczny i pierwszy dyrygent Filharmonii Łódzkiej, 1961-1962 – dyrygent Opery w Warszawie, 1963-1967 – kierownik artystyczny i pierwszy dyrygent Filharmonii Krakowskiej.

Kolarz szosowy (1923-2014), przełajowy mistrz Polski (1948).

Dyrygent i kompozytor, aranżer i pedagog (1921-2001). Współzałożyciel, dyrygent i kierownik artystyczny, Orkiestry Rozrywkowej Polskiego Radia i Telewizji w Łodzi. Wieloletni kierownik muzyczny i dyrygent na festiwalach w Opolu, Sopocie, Kołobrzegu i Zielonej Górze.

Ginekolog i położnik (1931-1997). Dyrektor Instytutu Ginekologii i Położnictwa Akademii Medycznej w Szpitalu im. Madurowicza w Łodzi. W latach 1987-1990 był prorektorem łódzkiej Akademii Medycznej. W 1995 otrzymał tytuł „Łodzianin Roku”.

Urodzony w Łodzi, niemiecki tłumacz i popularyzator literatury polskiej i rosyjskiej. Zajmuje się także eseistyką, teorią przekładu, publikuje w prasie oraz wykłada na uczelniach, Honorowy Obywatel Miasta Łodzi.

Reżyser i aktor teatralny (1924-2002), Minister Kultury i Sztuki, poseł na Sejm II kadencji, w 1950 roku został dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru Nowego w Łodzi, Honorowy Obywatel Miasta Łodzi.

Szkocki artysta i promotor sztuk wizualnych, Honorowy Obywatel Miasta Łodzi.

Twórca Katedry Zarządzania Uniwersytetu Łódzkiego.

Pierwszy Dziekan Wydziału Chemicznego Politechniki Łódzkiej.

Kompozytor (1912-1986), muzykolog, rektor Akademii Muzycznej w Łodzi.

 

Twórca łódzkiej szkoły geografii (1905-1973). Członek Polskiej Akademii Nauk. Prezes Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Przewodniczący Międzynarodowej Unii Geograficznej.

Geograf i geomorfolog (1912 -2000). W latach 1937-1939 komendantka żeńskiej komendy łódzkiej chorągwi harcerek ZHP. Przewodnicząca Zgromadzenia Głównego Polskiego Towarzystwa Geograficznego (1981-1990). Założycielka Olimpiady Geograficznej.

 

Rosyjski i polski lekarz neurolog i psychiatra (1881-1942). Profesor Uniwersytetu w Jekaterynosławiu.

Wielokrotny reprezentant Polski w piłce nożnej, medalista mistrzostw świata, zawodnik ŁKS Łódź.

Pierwszy Dziekan Wydziału Fizyki Technicznej, Informatyki i Matematyki Stosowanej Politechniki Łódzkiej.

 

Działacz polityczny i społeczny żydowskiego pochodzenia (zm. 2009). Lekarz kardiolog, jeden z przywódców powstania w getcie warszawskim, kawaler Orderu Orła Białego, Honorowy Obywatel Miasta Łodzi.

Działaczka społeczna pochodzenia żydowskiego, więźniarka getta łódzkiego, projektodawczyni Parku Ocalałych w Łodzi.

Prawnik, publicysta, redaktor, pierwszej polskiej gazety w Łodzi „Dziennika Łódzkiego”.

 

Producent i wynalazca kosmetyków (1872-1938). Założyciel firmy Max Factor, Honorowy Obywatel Miasta Łodzi.

 

Bojownik o niepodległość Polski (1895-1953), generał brygady Wojska Polskiego, organizator i dowódca Kedywu Armii Krajowej, zastępca Komendanta Głównego AK, zamordowany przez UB.

Malarz i grafik, doctor honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.

Lekarz ginekolog-położnik, członek Papieskiej Akademii „Pro Vita”, twórca polskiego modelu Szkoły Rodzenia.

Krajoznawca (1822-1872), autor wielu opracowań z zakresu historii, geografii, etnografii i statystyki, autor pierwszej monografii Łodzi.

Aktor teatralny i filmowy, reżyser, dyrektor teatrów, scenograf, dekorator teatralny.

Wybitny inżynier konstruktor. Odznaczony Złotym Krzyżem Archidiecezji Łódzkiej.

Rektor Politechniki Łódzkiej w latach 1975-1981. Twórca biotechnologii technicznej i przemysłowej w Polsce.

 

Łódzki architekt niemieckiego pochodzenia (1849-1917). Większość jego łódzkich realizacji niestety nie zachowała się.

Jeden z pionierów rozwoju przemysłu włókienniczego w Łodzi i w Polsce (1805-1869). Właściciel pierwszej fabryki włókienniczej - przędzalni i tkalni - o napędzie parowym w Królestwie Polskim (tzw. Białej Fabryki, obecnego Centralnego Muzeum Włókiennictwa).

Piosenkarka.

Piewca dawnej Łodzi (1869-1910). Pisarz, poeta i publicysta związany z łódzkimi gazetami i czasopismami ogólnopolskimi. Największą popularność zyskał poprzez utwory satyryczne, w których zawarł charakterystykę postaci ówczesnej Łodzi zwanych „lodzermenschami”.

Adwokat, działacz opozycji w PRL (1933-2005). Był jednym z założycieli Związku Młodych Demokratów i Ruchu Wolnych Demokratów, który wszedł w skład Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Internowany po wprowadzeniu stanu wojennego. Był doradcą łódzkiego strajku studenckiego, który wywalczył rejestrację Niezależnego Zrzeszenia Studentów.

Koszykarz ligi NBA.

Ekonomista, polityk, minister, w latach 1972-1975 rektor Uniwersytetu Łódzkiego.

Ekonomista i polityk, potomek Ludwika Grohmana – łódzkiego fabrykanta (ur. 1922). Podczas II wojny światowej odrzucił możliwość przyjęcia obywatelstwa niemieckiego. Współpracował z Armią Krajową. Minister ds. reprywatyzacji w Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy.

Fabrykant i przemysłowiec (1826-1889). Założyciel pierwszej fabrycznej Straży Ogniowej i współzałożyciel Łódzkiej Ochotniczej Straży Ogniowej. Pełnił funkcję jej prezesa i komendanta. Był współzałożycielem Banku Handlowego w Łodzi (1872), długoletnim Prezesem Zarządu oraz współzałożycielem Towarzystwa Kredytowego miasta Łodzi (1872), a od 1881 roku Prezesem Dyrekcji i współzałożycielem Łódzkiego Chrześcijańskiego Towarzystwa Dobroczynności.

Pierwszy Dziekan Wydziału Elektrycznego Politechniki Łódzkiej (obecnie Wydziału Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki Politechniki Łódzkiej).

 

Inżynier Mechanik (1921-2007). Uczestnik walk we Francji, internowany w Szwajcarii. Twórca łódzkiej szkoły maszyn przepływowych Politechniki Łódzkiej. Członek międzynarodowych i krajowych stowarzyszeń naukowych, m.in. GAMM, ASME, VDI, New York Academy of Science. Laureat Nagrody Miasta Łodzi.

Wieloletni Komendant Wojewódzki Straży Pożarnych w Łodzi.

Dyrygent, rektor Akademii Muzycznej w Łodzi (1922-2007). Wybitny chórmistrz, dyrygent i organizator życia muzycznego.

Fotograf Powstania Warszawskiego, patron Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego.

Jedna z najbardziej znanych, legendarnych już postaci polskiego teatru. Wybitny aktor i reżyser teatralny (1924-2011). Wieloletni dyrektor artystyczny Teatru Narodowego w Warszawie oraz Teatru Nowego w Warszawie. Po 1982 roku reżyserował w Łodzi. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Reżyser, rektor Łódzkiej Szkoły Filmowej (PWSFTviT).

Przemysłowiec, Senator RP, fundator gimnazjum „Uczelnia” (dziś I LO).

Łódzki przemysłowiec.

Kompozytor muzyki filmowej i teatralnej, m.in. do bajki „Miś Uszatek”.

Artysta malarz, pedagog, asystent Władysława Strzemińskiego.

Uznany autorytet w dziedzinie transformatorów, laureat Nagrody Miasta Łodzi.